ارزیابی و مقایسه سبک‌های دلبستگی کودکان 1 تا 3 ساله مهدکودکی و غیرمهدکودکی شهر ارومیه

پیش‌زمینه و هدف: دلبستگی تأثیر اساسی بر روی تکامل کودکان دارد و به همین دلیل در سال‌های اخیر بحث دلبستگی اهمیت زیادی پیدا کرده است. پژوهش حاضر باهدف ارزیابی و مقایسه سبک‌های دلبستگی کودکان 1 تا 3 ساله مهدکودکی و غیرمهدکودکی شهر ارومیه انجام شد.  مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل همه کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی 1 تا 3 ساله شهر ارومیه در سال تحصیلی 96-1395 بودند. نمونه پژوهش 400 کودک (200 مهدکودکی و 200 غیرمهدکودکی) 1 تا 3 ساله بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه سبک‌های دلبستگی کودکان (هاگر، 1999) توسط مادران کودکان تکمیل شد. داده‌ها با روش‌های توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد 336 کودک دلبستگی ایمن، 28 کودک دلبستگی اجتنابی، 21 کودک دلبستگی مقاوم و 15 کودک دلبستگی آشفته داشتند. از کودکان مهدکودکی 171 کودک دلبستگی ایمن، 13 کودک دلبستگی اجتنابی، 9 کودک دلبستگی مقاوم و 7 کودک دلبستگی آشفته و از کودکان غیرمهدکودکی 165 کودک دلبستگی ایمن، 15 کودک دلبستگی اجتنابی، 12 کودک دلبستگی مقاوم و 8 کودک دلبستگی آشفته داشتند. همچنین کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی در دلبستگی‌های ایمن و اجتنابی‌تفاوت معنی‌دار داشتند، اما در دلبستگی‌های مقاوم و آشفته تفاوت معنی‌داری نداشتند. علاوه بر آن کودکان از لحاظ جنسیت و سن در انواع دلبستگی تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0>p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت کودکان مهدکودکی در مقایسه با کودکان غیرمهدکودکی از لحاظ سبک‌های دلبستگی در وضعیت بهتری قرار داشتند و مهدکودک‌ها تأثیر مثبتی بر شکل‌گیری و بهبود سبک‌های دلبستگی داشتند. بنابراین آنچه در شکل‌گیری سبک‌های دلبستگی نقش مهمی دارد، مکان نگهداری کودک (خانه یا مهدکودک) نیست، بلکه میزان در دسترس بودن مراقبان و حساس بودن آن‌ها به نیازهای کودکان است.